RETRATOS DESDE SYMI I

PORTRAITS FROM SYMI I

Foto ©Aybige Mert

2009 yazında Kerim’le motosikletle birkaç Yunanistan yolculuğu yapmıştık. Yolculukların bir tanesindeki duraklarımızdan biri, Datça’nın karşısındaki Symi Adası idi. Küçüklüğü, nüfusunun azlığı ve çılgın Türk turist akınına maruz kalmasıyla Bozcaada’yı andıran Symi’nin, diğer özelliklerinin bizim adamızla hiiiç ilgisi yok.

Örneğin, dört yanı denizle çevrili Bozcaadamızda balık pahalı ve cücük kadar porsiyonlarda sunulan deniz ürünleri “nadir eser” iken, Symi’de tepeleme karides, ahtapot, kalamar sebil. Özellikle Symi ve çevresindeki adalara özgü leblebi gibi tüketilen cüce karideslerin tadına doyum olmuyor.

Ada, özellikle Türk yatçıların istilâsı altında. O kadar ki sokakta yürürken insanın kulağına sürekli Türkçe konuşmalar çalınıyor, meyhanelerde Tekirdağ’dan Yeşil Efe’ye envai çeşit Türk rakısı bulunuyor (halkım sevmez uzo muzo ). Liman ağzına kadar Türk bayraklı teknelerle doluyken, bir de biz 34 plâkalı motosikletimizle arz-ı endam eyleyince tam oldu.

Symi’de kaldığımız süre boyunca oralı pisilerle de epey ahbaplığımız oldu. İlk iki fotoğraftaki arkadaşlar, uzo keyfi yaparken masadaki aterinalarımıza ortak olanlar. Son fotoğraftaki de sahildeki balıkçıdan günlük rızkını bileğinin hakkı ile almaya karar vermiş bir arkadaş.

Özetle, ada küçücük, güzel, denizi süper, deniz ürünü bol, tediler her yerde. Bir daha bir daha gidile…

(Kedinin önerisi: Mano’nun meyhanesi)