BEKİR COŞKUN-KEDİ YOLU
BEKIR COSKUN- CAMINO DE GATO
BEKIR COSKUN-CAT PATH
Foto ©Michail Damyanov
Bekir Coşkun’un 12 Şubat 2012 tarihli Cumhuriyet gazetesinde yayınlanmış köşeyazısı (yorumsuz ve tekmili birden):
KEDİ YOLU
Her taraf karla kaplı…
Bahçede kediler yürüsünler diye kürekle karda yol açtılar,muhterem karım ile bizim Turna Hanım…
Yol, yemek tabaklarından geliyor, su taslarına dönüyor… Oradan virajı alarak çıktıkları yere uzanıyor… Oradan kıvrılıyor, terasa çıktıkları yöne…
Dönüyor; bahçe kapısına doğru…
*
Ama kediler karda açılmış yoldan geçmiyorlar…
Andree “Onlara yol açtık, niye yoldan yürümüyorlar?” diye üzüldü… Ona “Ben hiç yoldan giden kedi görmedim” dedim…
O “yol dururken, öbür taraftan geçiyorlar ama” dedi…
Keçi yolu duymuştum da kedi yolu ilk kez duyuyorum…
Uzun uzun anlattım:
“Yolu düz yapacaktınız… Sizin açtığınız yol döne döne gidiyor… Kıvrılan yol kediler için hiç uygun değil… Birçok köşe ve viraj var… Sağa dön, sola dön… Sonuçta bunlar kedi, kestirmeden gitmeyi severler… Kedi yolu nereden çıktı?..”
*
Kar her taraf…
Kuşlara yemek hazırladı:
Şehriyeli pilav…
*
Geçen kış ısının eksi onlara düştüğü gece arka sokaktaki mahallenin şişman köpeği “Muhtemel”e battaniye götürdüğünü, ikinci gün işçiler ortası olmayan bir battaniye bulup getirdiklerinde anlamıştım.
Baktım; benim battaniyem…
İyi ki pijamamı vermemişti Muhtemel’e…
*
Olsun…
Sabahları mutfak tarafından tıkırtılar geldiğinde kuşlara, köpeklere, kedilere özenle yemek hazırlandığını bilirim…
Standart kahvaltımı yaparken, bu beni her zaman mutlu eder…
Doğada tüm yiyecekler karın altında kaldığında, bir tek canlıyı doyurmanın bile en yüce ibadet olduğunu düşünürüm…
Ben “yaratılanı severim Yaradandan ötürü” sözünü sevmem…
“Yaradanı severim, yarattıklarından ötürü” derim…
Doğrudan sevmek varken, içine menfaati gizlemiş sevgiler bana göre değil…
*
Dışarıda insanlar birbirlerini yiyorlar…
Her yerde gözyaşı ve kan var…
İntikam, kin, nefret birbirleriyle yarışıyor…
İyi insanlar olanları izliyorlar, onların paylarına dahi korku ve acı düşüyor…
*
Siz yüreğinizde bir kedi yolu açın…
Kedi geçmezse, sevgi geçer…
Foto kaynak: Pixadus
| 14 Şubat 2012 | 8 |
| « Önceki I Anteriora I Previous | Sonraki I Posteriora I Next » |
Yorumlar
Depresif Ayu
14 Şubat 2012, 10:06
Fotodaki kediyi istiyorummmmmm 
Yeşim
14 Şubat 2012, 10:15
Çok güzel bir yazıydı paylaştığın için teşekkürler tatlım
Mehmet Ali Buyukkarakas
14 Şubat 2012, 12:08
Süper yazı ama fotograf ondan daha güzel.
Kedi Defteri
14 Şubat 2012, 13:11
Tülinciğim, Bekir Coşkun ve Yılmaz Özdil, ikisini çok seviyorum, köşeyazılarına bayılıyorum. Dilleri, olayları anlatış tarzları ve duruşlarına bayılıyorum. İkisi de uzun ömürlü olsunlar inşallah.
Kedi Defteri
14 Şubat 2012, 13:13
Depresif Ayucuğum, fotoğraftaki pisinin lâkabı “The Master of the Mountain”. Dağların kuzusu da denilebilir bence .
Kedi Defteri
14 Şubat 2012, 13:22
Yeşimciğim, sevgi kelimesinin bu kadar kolay ve bol tüketildiği, sevgiden, değer vermekten çok, kırmızı kalpli ürünlerin tüketiminin pompalandığı bir günde, sevgiye dair çok güzel bir yazı diye düşündüm. Okuduğun için sana da teşekkürler canım .
Kedi Defteri
14 Şubat 2012, 13:30
Maliciğim, Bekir Coşkun’un bütün yazıları süper bence, kendisinin ellerine sağlık. Fotoğraftaki kuzuya gelince, ben fotoğrafçı Michail Damyanov gibi, fotoğrafını çekecek kadar sabreder miydim, yoksa yanına gidip yumulur muydum, onu bilemiyorum.
tülin
14 Şubat 2012, 07:28
Doğrudan sevmek varken, içine menfaati gizlemiş sevgiler bana göre değil…
Ne kadar net,ne kadar duru bir anlatım.
Boşuna sevmiyorum ben bu adamı.