LA CALLE DE GATO QUE PESCA

THE STREET OF FISHING CAT

Foto ©Aybige Mert

En sevdiğim sokak ismi la rue du Chat Qui Pêche, yani Balık Tutan Kedi Sokağı. Paris’te 1540 yılından beri varlığını sürdüren bu sokağın ilk adı la ruelle des  Étuves. Daha sonra la rue du Renard ve sonrasında da  la rue des Bouticles adını alan sokak, son olarak da günümüzdeki adına kavuşmuş. Bir ucu St. Michel rıhtımına, bir ucu da Huchette Sokağı’na açılan  29 m. uzunluğunda ve 1,80 m enindeki bu küçücük sokak, Paris’in 5. arondismanında bulunuyor. Bu arada Bodrum Gümüşlük’teki Balık Tutan Şaşı Kedi Sokağı’nın adının da nereden “esinlendiği” gayet  aşikar.

1930’larda Balık Tutan Kedi Sokağı’nda yaşamış olan Macar yazar Jölan Földes’in, 1920 yılında, beş kişilik Macar Barabaş ailesinin memleketlerinden Paris’e uzanan yaşam mücadeleleri ve savaş sonrası zorlu ekonomik veya politik koşullar nedeniyle kendileri gibi Paris’e göçmek zorunda kalmış olan ve Balık Tutan Kedi Sokağı’nda yolları çakışan diğer göçmenlerin yürek burkan öykülerinden aşklar, acılar, mutluluklar ve gurbet özlemi dolu on beş yıllık bir kesiti anlattığı kitabı da, sokakla aynı ismi (A Halaszo Macska Uccaja) taşıyor. Kitabın bendeki Fransızca çevirisi Éditions Gérard tarafından Belçika’da basılmış, Türkçe baskısı ise Ahmet Halit Kitabevi tarafından Şarktan Garptan Seçme Eserler serisinden İstanbul’da yayınlanmış. Bendeki ikinci baskı 1946 yılına ait.

Bu kitapla Uluslararası Büyük Roman Ödülü’nü kazanmış ve büyük üne kavuşmuş olan  yazar Jölan Földes’in romanı Balık Tutan Kedi Sokağı 22 dile çevrilmiş.